Slaapstoornissen bij depressies

Depressies hebben veel niet-specifieke symptomen die vaak niet in het grote geheel worden gezien of herkend. Daaronder bevinden zich ook slaapstoornissen die tot een aanzienlijke last voor de patiënt kunnen worden. Slaapproblemen zijn samen met een aantal andere symptomen vaak kenmerkend voor een depressie.

Winterdepressies

De meeste mensen hebben wel eens een lichte winterdepressie gehad. Het hangt samen met de koude, donkere dagen van het jaar en is gekoppeld aan de biochemie van het lichaam. Wanneer de mens slaapt, produceert het lichaam melatonine die verantwoordelijk is voor de vastheid van de slaap. De concentratie bereikt om 3 uur ’s nachts zijn maximale waarde in het lichaam – ongeacht of de persoon slaapt of niet. ‘s Ochtends wordt het weer afgebroken omdat het overdag anders voor depressies kan zorgen.

Omdat er in de winter weinig licht is om de melatonine gelijk na het wakker worden in voldoende mate af te breken, blijft het in het lichaam, wat een licht depressieve stemming tot gevolg kan hebben.

Problemen bij het in slaap vallen

De meeste mensen die onder een depressie lijden  hebben chronische problemen met het in slaap vallen. Dit gaat vooral ‘s avonds slecht omdat men dan vaak alleen is en tijd heeft om negatieve, vicieuze gedachten te ontwikkelen. Bij veel mensen leidt de duisternis ook tot meer piekeren. In ernstige gevallen ligt men urenlang wakker of slaapt men pas tegen de ochtend in, kort voor het weer moeten opstaan.

Problemen bij het doorslapen

Depressies kunnen ervoor zorgen dat iemand midden in de nacht wakker wordt en niet meer in slaap kan vallen. Deels hangt dit met nachtmerries samen, maar vaak is dit ook zonder aanwijsbare oorzaak. Veel mensen met een depressie merken dat ze telkens op dezelfde tijdstippen wakker worden en weer in slaap vallen. Anderen daarentegen zijn daarna klaarwakker en lijden zo sterk onder hun depressie dat ze niet meer in slaap kunnen komen en de rest van de nacht wakker blijven.

Slaperigheid overdag

Vermoeidheid overdag wordt meestal niet geassocieerd met slaapstoornissen. Wanneer men echter overdag langer dan een half uur slaapt en dit regelmatig doet, lijdt men aan zogeheten dagslaperigheid. Hetzelfde geldt wanneer men niet in de vroege ochtend opstaat maar tot laat in de middag slaapt. Dit kan verschillende oorzaken hebben.

Een opvallend uitgesproken behoefte aan slaap kan ervoor zorgen dat men ondanks regelmatige slaaptijden niet op tijd opstaat en langer dan 10 uur slaapt wanneer dit kan. Het is kenmerkend voor een depressie en verbetering zou kort na toediening van medicamenten moeten optreden. Veel mensen met een depressie slapen na het wakker liggen in de nacht overdag opnieuw in en halen dan de slaap in die ze eigenlijk ‘s nachts hadden moeten hebben. Daardoor wordt de dag natuurlijk korter en krijgt daardoor minder gedaan dan eigenlijk gepland, wat voor ergernissen zorgt en de depressieve sfeer alleen maar verergert.

Scroll naar boven